Tajemnicza liczba e i inne sekrety matematyki

Bogdan Miś

Książka, którą trzymasz w rękach – Szanowny Czytelniku – jest książką popularnonaukową o matematyce. Oznacza to, iż jest ona adresowana do dość specyficznego kręgu odbiorców; i jeśli miałbyś ów krąg określić jednym zdaniem, brzmiało by ono tak: jest to książka dla tych, którzy w szkole podstawowej i niższych klasach szkoły średniej mieli szczęscie trafić na dobrego nauczyciela matematyki. O czym jest ta książka? Najogólniej mówiąc – o rozwoju pojęcia liczby; rozwoju nie tyle historycznym (choć także), ile logicznym. Bodajże Bertrand Russel napisał niegdyś, ze gdy myśli głębi abstrakcji dzielącej pojęcie dwa jabłka od pojęcia dwa – odczuwa zawrót głowy. Jest więc na tych kartach pokazane, jak drogą wchodzenia na kolejne szczeble trudnych, abstrakcyjnych uogólnień, można skonstruować – biorąc za podstawę pojęcie liczby naturalnej – kolejne „światy” liczbowe: liczb całkowitych, wymiernych, rzeczywistych, zespolonych wreszcie; a także światy tworów mających już charakter całkiem osobliwego rarytasu dla niematematyka: kwaternionów i oktaw Cayleya. Po drodze zaś ukazuje się również istota samych liczb naturalnych jako określonych właściwości pewnych klas zbiorów. Pokazane jest również, że ów proces uogólnień ma sens tylko do pewnego momentu – i dlaczego tak jest. Indywidualną bohaterką tej książki – jeśli tak można się wyrazić – jest liczba e, jeden z najbardziej zadziwiających tworów umysłu ludzkiego.   źródło opisu: Wyd. Naukowo-Techinczne 1989 Warszawa źródło okładki: Własne